Λίστα αντικειμένων
Μειονέκτημα δεν είναι, όχι, είμαι κοντός, πολύ κοντός και λιγόβαρος, στη βροχή η κοιλίτσα μου βρέχεται όταν περπατάω, καλοί μου άνθρωποι. Όμως εδώ που είμαι, βρέχομαι ολόκληρος. Είμαι ο Louis και βρίσκομαι σε καταφύγιο, αλλά να το αποφύγετε, γιατί εδώ δεν πρέπει και δεν μπορεί ουσιαστικά να καταφύγει κανείς.
Ζούσα σε ένα ορεινό χωριό με πλατεία και πέτρινα σπίτια. Η σύζυγός μου, η Lena, κοντούλα και αυτή με κατσαρό μαλλάκι, όμορφη, με έκανε πατέρα, εμένα που ήμουν κι εγώ κάτι παραπάνω από μωρό σε ηλικία. Περήφανος όμως πατέρας δεν ήμουν βλέποντας τα οκτώ μου μωρά στον δρόμο.
Ολλανδικά μιλούσε η κυρία που τα έσωσε και τα φρόντισε και όλα ζουν τώρα στην Ολλανδία και μπορώ πια ως πατέρας να καμαρώνω. Σκεφτείτε, είμαι μόλις δυο ετών και έχω αποκαταστήσει όλη την οικογένειά μου. Η Lena είναι και αυτή εκεί. Συνήθως όμως όλο και κάποιος μένει πίσω στις οικογένειες, αυτός είμαι εγώ, ο χρυσός χαρακτήρας.
Με έχει στειρώσει, με έχει εμβολιάσει, με αγαπά η κα Α. αλλά πόσα σκυλάκια πια να βοηθήσει η αυτή η κυρία με το ξένο όνομα που εγώ το αισθάνομαι ως οικείο και είναι το μόνο που έχω να στηριχτώ;
Είμαι ένα πολύ νεαρό σκυλάκι, βολικό και ώριμο. Η ζωή, βλέπετε. Βρέχομαι και κρυώνω, έχω μοναξιά και αυτό που φοβάμαι είναι να μην πεθάνει η ελπίδα μου ότι κάποιος θα με δει και θα με πάρει. Εκπροσωπούμαι και στο εξωτερικό, δεν μπορεί, κάποιος θα με δει, θα με διαλέξει. Είμαι κοντός αλλά δεν είμαι αόρατος, υπάρχω.
Με τους τεράστιους ποιμενικούς γύρω γύρω δεν έχω ελπίδα, πού να πάω; Τι να κάνω; Πώς θα ζήσω εκεί έξω; Γιατί μόνο εκεί έξω έχει το καταφύγιο, βροχή, κρύο, καύσωνα και χρώμα γκρι. Έξοδα δεν έχω, όλα καλυμμένα, τη γραφειοκρατία και ό,τι χρειάζεσθε θα τα έχετε με τον καλύτερο τρόπο από την Κωνσταντίνα, φωτογραφίες μου και περισσότερα για μένα, τη Lena και τα μωρά μας πάλι από την Κωνσταντίνα. Και η Γιούλα θα σας πει. Και η κυρία με την ξένη γλώσσα που είναι της καρδιάς, και αυτή θα σας πει. Κανείς άλλος. Δεν υπάρχει κανείς.
Πάρτε το πιο κοντό και συνάμα πιο καλό σκυλάκι του καταφυγίου! Και άμεσα θα έχετε σκυλάκι, όχι ψηλό, όχι μεγαλόσωμο, αλλά νεαρότατο, υγιέστατο και με μεγάλη καρδιά. Γράψτε το αυτό το mail για μένα!
Ζούσα σε ένα ορεινό χωριό με πλατεία και πέτρινα σπίτια. Η σύζυγός μου, η Lena, κοντούλα και αυτή με κατσαρό μαλλάκι, όμορφη, με έκανε πατέρα, εμένα που ήμουν κι εγώ κάτι παραπάνω από μωρό σε ηλικία. Περήφανος όμως πατέρας δεν ήμουν βλέποντας τα οκτώ μου μωρά στον δρόμο.
Ολλανδικά μιλούσε η κυρία που τα έσωσε και τα φρόντισε και όλα ζουν τώρα στην Ολλανδία και μπορώ πια ως πατέρας να καμαρώνω. Σκεφτείτε, είμαι μόλις δυο ετών και έχω αποκαταστήσει όλη την οικογένειά μου. Η Lena είναι και αυτή εκεί. Συνήθως όμως όλο και κάποιος μένει πίσω στις οικογένειες, αυτός είμαι εγώ, ο χρυσός χαρακτήρας.
Με έχει στειρώσει, με έχει εμβολιάσει, με αγαπά η κα Α. αλλά πόσα σκυλάκια πια να βοηθήσει η αυτή η κυρία με το ξένο όνομα που εγώ το αισθάνομαι ως οικείο και είναι το μόνο που έχω να στηριχτώ;
Είμαι ένα πολύ νεαρό σκυλάκι, βολικό και ώριμο. Η ζωή, βλέπετε. Βρέχομαι και κρυώνω, έχω μοναξιά και αυτό που φοβάμαι είναι να μην πεθάνει η ελπίδα μου ότι κάποιος θα με δει και θα με πάρει. Εκπροσωπούμαι και στο εξωτερικό, δεν μπορεί, κάποιος θα με δει, θα με διαλέξει. Είμαι κοντός αλλά δεν είμαι αόρατος, υπάρχω.
Με τους τεράστιους ποιμενικούς γύρω γύρω δεν έχω ελπίδα, πού να πάω; Τι να κάνω; Πώς θα ζήσω εκεί έξω; Γιατί μόνο εκεί έξω έχει το καταφύγιο, βροχή, κρύο, καύσωνα και χρώμα γκρι. Έξοδα δεν έχω, όλα καλυμμένα, τη γραφειοκρατία και ό,τι χρειάζεσθε θα τα έχετε με τον καλύτερο τρόπο από την Κωνσταντίνα, φωτογραφίες μου και περισσότερα για μένα, τη Lena και τα μωρά μας πάλι από την Κωνσταντίνα. Και η Γιούλα θα σας πει. Και η κυρία με την ξένη γλώσσα που είναι της καρδιάς, και αυτή θα σας πει. Κανείς άλλος. Δεν υπάρχει κανείς.
Πάρτε το πιο κοντό και συνάμα πιο καλό σκυλάκι του καταφυγίου! Και άμεσα θα έχετε σκυλάκι, όχι ψηλό, όχι μεγαλόσωμο, αλλά νεαρότατο, υγιέστατο και με μεγάλη καρδιά. Γράψτε το αυτό το mail για μένα!