Η Σοφούλα δεν ήθελε να τη χαϊδέψουμε. Φοβάται, ακόμη δεν είναι σίγουρη ότι αξίζει να εμπιστευτεί τους ανθρώπους.
Προσπαθήσαμε να την πλησιάσουμε σε μια γωνιά. Εκεί πια, παραδόθηκε, πάγωσε και έμεινε ακίνητη, σαν άγαλμα. Και όσο τη χαϊδεύαμε, έτρεμε όλο και λιγότερο.
Απομακρυνθήκαμε και συνέχισε να μένει στο ίδιο σημείο.
Είναι πάντα βαρύ να βλέπεις ένα μωρό να κουβαλάει πόνο ενήλικα.
Κι είναι πάντα συγκινητική η αλλαγή που πραγματοποιείται σε ένα φοβισμένο ζώο, αργά και σταθερά, όταν υιοθετείται και λαμβάνει την ασφάλεια και την στοργή του σπιτιού.
Την ονομάσαμε Σοφία γιατί στα μάτια της υπάρχει κάτι πολύ βαθύ και σοφό, παράδοξο για τόσο κουτάβι!

Υπάρχει για αυτήν μια ευκαιρία;

Είναι 5 μηνών, θα γίνει μια ψηλόλιγνη κοπέλα και ελπίζει να μην τη βρει κι ο χειμώνας στο καταφύγιο.

‼️ Για εκδήλωση ενδιαφέροντος συμπληρώνετε τη φόρμα υιοθεσίας:

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSfB9QPTb62VqjsDkWi1PlGz2rGrabP6yca9R37iYo3YDbRcOA/viewform?fbclid=PAQ0xDSwL9lndleHRuA2FlbQIxMQABpw5vu_AcSeZbl8nbYmvQZ-iHsjXerMBD9qGI7zlD7ocFm-J-E30oNF7KPaPV_aem__ISY5D88BXY7NkRfw8j4qw