Όλη την μέχρι τώρα ζωή του την πέρασε σε ένα μαντρί δεμένος με ενάμιση μέτρο αλυσίδα, να περνούν οι μέρες οι νύχτες οι εποχές κ τα χρόνια ,μην έχοντας τίποτα απολύτως να περιμένει όπως πολλές ψυχές σε αυτή την χώρα .
Ξαφνικά έγινε βάρος στα παλιά "αφεντικά " του κ αποφάσισαν να τον δώσουν στον Δήμο με την δικαιολογία ότι δήθεν το σκυλί είναι επιθετικό .
Απο εκείνη την ημέρα κ μετά η τύχη σαν να χαμογέλασε στον Πέτρο ,όχι μόνο το σκυλί δεν κρίθηκε επιθετικό αλλά από τότε που ήρθε στα χέρια των εθελοντών είναι σαν να ξαναγεννήθηκε, τρέχει ,παίζει ,χαίρεται την κάθε του στιγμή ,τα μάτια του λάμπουν από χαρά κ ευχαριστεί όποιον μπαίνει στο κλουβί του για να τον πάει βόλτα .
Μια ψυχή που σαν να διέγραψε μέσα σε μια μέρα όλη την μαυρίλα της αρχικής ζωής του .
Παρόλο που ο Πέτρος είναι χαρούμενος στο καταφύγιο εμάς μας πληγώνει που είναι μέσα σε ένα κλουβί κ ας μοιράζεται την αγάπη των εθελοντών.
Αν θες να γίνεις συνέχεια στην ιστορία του Πέτρου έλα να τον γνωρίσεις από κοντά να δεις πόσο χαρούμενο κ αξιαγάπητο πλάσμα είναι που του αξίζει ειλικρινά να έχει huppy end η ιστορία του .