Έβρεχε πολύ. Στην άκρη του δρόμου ήμασταν εμείς. Μόλις μιας εβδομάδος. "Τη βγάζαμε" για καμιά ώρα ακόμα, που λέτε εσείς οι άνθρωποι. Μας βρήκαν, μας ζέσταναν, μας φρόντισαν. Εθελοντές, κάποιοι από εσάς που δεν προσπέρασαν. Είμαστε πέντε εβδομάδων σήμερα, 30/4/25, υγιέστατα. Τα εμβόλιά μας και όλη τη φροντίδα την καλύπτει ένας ξένος οργανισμός, ολλανδικά μιλάνε. Την καθημερινή μας περιποίηση, το μπιμπερό και το ξενύχτι για να τρώμε ή μάλλον για να πίνουμε, η κ. Κατερίνα. Eλληνικά μιλάει.
Μόλις κάναμε το πρώτο μας εμβόλιο και βέβαια παίρνουμε και την αποπαρασίτωση για την κοιλίτσα μας. Η φωτογραφία μας είναι στο ιατρείο του καλού γιατρού μας.
Είμαστε 4, ο Όλαφ υιοθετήθηκε ήδη. Ας το πούμε όμως κι αυτό: Στον δρόμο εκείνη τη βροχερή ημέρα, ήμασταν πέντε, σήμερα τέσσερα. Να το μνημονεύσουμε τουλάχιστον εμείς...
Δεξιά η Odette (with double t), η αδελφούλα μας. Στο κέντρο εγώ ο Οdy, από το Οδυσσέας, και αριστερά ο μικρότερος σε μέγεθος, ο Οli, από το Όλιβερ.
Αν ψάχνετε για έναν σοβαρό σκύλο, με χαρακτήρα και ομορφιά, εσωτερική και εξωτερική, τότε σωστά διαβάζετε τη μικρή μας ιστορία.
Παρακαλούμε, επικοινωνήστε με την Κωνσταντίνα. Έχει άπειρες φωτο από εμάς. Έχει και βίντεο από την ημέρα που βρεθήκαμε.
Έξοδα δεν έχουμε, μόνο το γάλα μας, μεταξύ μας, είναι ακριβούτσικο, αλλά και αυτό μας το παρέχουν οι εθελοντές.
Τελικά το να είσαι εθελοντής φαίνεται δύσκολο αλλά ΣΩΖΕΙ ζωές.
Μήπως ψάχνετε το σκυλάκι σας; Μήπως δύο; Τώρα τρία δύσκολο...
Μήπως θέλετε να μεγαλώσουμε μαζί;

Καλέστε μας τότε, μάλλον γράψτε μας mail, η Κωνσταντίνα θα σας τα πει όλα και άμεσα θα με ή μας έχετε.