Είμαι 11,5 και όχι 10 κιλά, αν αυτό είναι το πρώτο που θα ρωτήσετε. Αν είναι καίριας σημασίας για σας, τότε μην διαβάσετε την ιστορία μου.
Λέγομαι Λήδα. Το ωραίο αυτό όνομα το πήρα από την ιστορίας της Λήδας και του κύκνου, δεν την διάλεξε τυχαία ο Δίας. Ο καλός μου γιατρός, επιπλέον και Διδάκτωρ, μου είπε ότι γεννήθηκα στις 20-4-2025..
Η ιστορία μου μικρή και «πονεμένη», στην κυριολεξία, διότι μια μέρα, που λέτε, ένας μοτοσυκλετιστής είδε ένα σκυλάκι στον δρόμο τραυματισμένο. Τότε δεν είχα και όνομα, ήμουν ένα τιποτάκι. Το ημερολόγιό σας έγραφε 30/10/25. Ξέρω, μετά τις εθνικές εορτές βιαζόσαστε να πάτε στο ωραίο σας σπιτάκι και πατάτε ό,τι περνάει ως μη έχον δικαίωμα όχι στη ζωή, αλλά ούτε τον δρόμο να διασχίσει, διότι σας ανήκει και αυτός.
Μην σας κουράζω. Πολλοί καλοί άνθρωποι ειδοποιήθηκαν και βρέθηκα στον καλύτερο γιατρό, άνθρωπο και επιστήμονα, που υπάρχει. Το ποδαράκι μου ήταν η πονεμένη ιστορία. Εγχειρίστηκα. Έμεινα σε αποθεραπεία μέχρι να γιάνει στο σπίτι της κυρίας Τ. Δηλαδή, αν ήξερα πριν τι σημαίνει ζεστασιά, μαξιλάρια, καναπές κλπ., θα είχα επιδιώξει να με χτυπήσει κάποιος, βρε αδερφέ!
Και ο καιρός πέρασε. Χοροπηδώ πλέον σαν κατσίκι. Κι έτσι μεταφέρθηκα στην κ. Γιούλα που με φροντίζει και με ανασταίνει. Έχει μια τεράστια καρδιά και είμαι το πέμπτο σκυλάκι που έχει, παίζω με όλα και τρέχω και χαίρομαι πολύ. Ούτε αυτά τα ήξερα. Τι σημαίνει ζω με ασφάλεια, σε προστατευμένο χώρο, έχω καλή τροφή, αφήστε δε το νερό… Πού να βρεθεί στους δρόμους και στις ερημιές!
Είμαι πλέον υγιέστατη. Το ποδαράκι μου έχει γίνει καλύτερο από πριν. Έχω κάνει δύο εμβόλια και υπολείπεται άλλο ένα και ο καλός γιατρός-μάγος με έκανε καλά. Λέει ότι θα μείνω ένα μικρόσωμο, λεπτό σκυλάκι ολίγων κιλών.
Τα έξοδά μου όλα τα ανέλαβε ένας Ολλανδικός Οργανισμός και σας ρωτώ ή μάλλον καταλήγω: υπάρχουν Άνθρωποι.
Δεν έχω κανένα έξοδο. Είναι όλα καλυμμένα. Έχω τσιπάκι, θα μπει στο όνομά σας, και είμαι ένα υγιέστατο και χαρούμενο κοριτσάκι.
Αν είστε κι εσείς από τους Ανθρώπους με Α, και δεν εννοώ να σας λένε Αριστείδη ή Αγγελική, αν δεν σκοπεύετε να ρωτήσετε αν ένας σκύλος μαδάει, αν ένας σκύλος θα είναι 13,5 ή 11,5 για να χωράει δεν ξέρω εγώ πού, αν έχετε μια σοβαρή πρόταση υιοθεσίας, τότε και μόνο τότε, στείλτε το αντίστοιχο σοβαρό mail στην Κωνσταντίνα.
Θα μπορούσα να τονίσω ότι είμαι πολύ κοινωνικό σκυλάκι και τα πάω ιδιαίτερα καλά με άλλους σκύλους και με γατούλες.
Η Κωνσταντίνα που με εκπροσωπεί θα χαρεί να σας στείλει άπειρο υλικό και βίντεο και, αν είστε από τους Α, τότε θα περάσουμε πολλά, πολλά χρόνια μαζί.
Η κ. Γιούλα γράφει για μένα: «Είχε την ατυχία να είναι θύμα τροχαίου και εγκατάλειψης. Χειρουργήθηκε, η ταχύτητα ανάρρωσής της εξέπληξε και τον γιατρό. Ζητά σπίτι να βρει αυτό που της αξίζει, αγκαλιά και αγάπη. Τα δίνει πίσω και η ίδια απλόχερα».
Και σας το επιβεβαιώνω κι εγώ: απλόχερα!